ဘဝေတြ .. ဘဝေတြ

မနက္ေစာေစာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ ရင္း ေတြ ့ခဲ့ရတာေလးပါ ။။
၉ႏွစ္ ၁၀ႏွစ္အရြယ္ေကာင္မေလး လက္တစ္ဖက္ မွာ စပါးတြဲေလးကုိင္ ၂ႏွစ္ ၃ႏွစ္အရြယ္ကေလးေလးကုိခါးေစာင္းခ်ည္ ေဘးက ၄..၅ ႏွစါအရြယ္ကေလးေလး ကပါေသးတယ္...
မမႀကီး ရယ္ .. စပါးတြဲေလး ဝယ္ပါလားတဲ့..
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္းမုန္ ့ဝယ္ထြက္လာတဲ့ စိတ္ထဲ နင့္သြားတယ္
ေနာက္..ထပ္ေျပာလာတဲ့စကား က သမီးတုိ ့ေမာင္ႏွမေတြ ဗုိက္ဆာလုိ ့ပါ မမႀကီးရယ္တဲ့...
မမ .. စပါးတြဲေတာ့ မလုိခ်င္ဘူးကြယ္.. သမီးတုိ ့ မုန္ ့စားခ်င္ရင္ မမ ေၾကြးမယ္ဆုိေတာ့ .. သမီးတုိ ့ကုိပုိက္ဆံဘဲေပးပါတဲ့ ေလ ...
မုန္ ့ဟင္းခါးဆုိင္ေရွ ့ေရာက္ေနလုိ ့မုန္ ့ဟင္းခါးေၾကြးမလုိ ့လုပ္ေနတဲ့ စိတ္ေတြ.. မုန့္ဟင္းခါး ေရာင္းတဲ့ အမ က လွမ္းေျပာတယ္
အဲ့ဒီခေလးေတြ ..ဒီလုိဘဲလုပ္စားေနတာ စပါးတြဲ မဝယ္နဲ ့တဲ့...
ကေလးေတြ ... ဒီအရြယ္ စားသင္ရမဲ့ အရြယ္ မိဘရင္ခြင္ထဲ ေနရမဲ့ အရြယ္ေလးေတြ..
ဘာေၾကာင့္လဲ ..ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္လဲ ..
မိဘက သင္ေပးရက္ နဲ ့ သားသမီးကဘဲ မလုပ္ႏုိင္တာလား.. သားသမီး က လုပ္ခ်င္ရက္ နဲ ့ မိဘ က လုပ္မေပးႏုိင္တာလား..
တကယ္ဆုိရင္ေတာ့ ... ေမြးၿပီးရင္ အရြယ္ေရာက္သည္ထိ မိဘ မွာ တာဝန္ရွိၾကတယ္လုိ ့ထင္ပါရဲ ့..ခုေတာ့လဲ ...
ဒီကေလးေတြ ရဲ ့ ဘဝ ... ဒီအရြယ္ေလးေတြ နဲ ့ လမ္းေဘး ေရာက္ေနခဲရၿပီေလ...
ဆရာဘဘဦးသုခ ေျပာတဲ့ၾကားဘူးတဲ့ စကားေလးပါ...
မိဘ နဲ ့ သားသမီးၾကား တာဝန္ကုိယ္စီရွိၾကသည္ တဲ့ ။။။

မနက္ေစာေစာေတြ ့လုိက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေလး က ရင္ထဲ ခံစားလုိက္ရတယ္ ။။။